Тэмдэглэл

Борооны дараа Бараан vvлнээс Бороо Бага багаар Буух нь  Бодолд Гунигийн хяруу  Гялтгануулж Гутал норгож  Газар чийгтvvлэхэд Гэнэт... Тэнгэр Тэсэрч Тэндээс гэрэл Тэсгэл алдам Тод Нvд гялбуулж Нvvp алгадахад Найгах модод нь Намайг еревдене  Аянга Аймшигт чимээ Айлын нохой Аашаа vл олохдоо  Ийш тийш Эрэлчин мэт Эргэлдэх аж. ...Тайван... Тал дээр Тогтсон усаар Томоогvй жаал Тохуурхан Тоглоход Денгеж сая Енгерч одсон Негее зvйл Дvрс vгvй Дуу ч vгvй Делен зугтаж Тvрvvхэн Тvvртэж байсан Тэр ажлын Том чулууг Тvлхэж Тvргэн уур Тvр ч болов Тэнэн одож Услагдаж баяссан Ургамал Vнэр юугаа Vл харамлаж Улаан нар Дулаан илчээ Удаан тvгээж Уулс Vvлс Ус Vндэс Уран гоёор Зураг мэт Зурайж Ганган байгаль Гоо сайхнаа Гайхуулна. Амар амгалан Аавын голомтод Айлчилж Адуу мал нь Урамтайяа Ундаалахад Удам залгах Ууган vр нь Уйлагнаж Уньт гэрий...

Нар тээр тэнд мишээж зүрхэнд илчээ тушаагаад Намар ирээд арилаагүй гуниг юуг минь үргээгээд Намуухан, яаруухан, бас ядруухан ардын амьдралд Найм дахь ес эхлэхтэй зэрэгцэн хавар цаг морилдог Дурлал юу юугүй сэтгэлийн утсыг хөндөөд Дуугарч ч амжаагүй мөртлөө харцаараа чамайг хайгаад Догдлол, инээмсэглэл, бас бяцхан тэнэглэл зонхилж Долоон ес төгсөх үест хаврын аяз эгшиглэдэг Усны чимээ гэв гэнэт хаанаас ч юм бэ хоржигноод Ургаж гүйцээгүй цэцэгсийн дэлбээ хацрын хонхорхойг тодруулаад Уянгатай, учралтай, бас уудамхан орчлонгийн нэгэн бутархайд Урин цагийн гэгээ татуулж хаврын улирал ирдэг. Хөлдсөн бүхэн хайлж өөрийн хэвээ олж байхад  Хүний араншин зөөлөрч гольдрол юундаа орж байдаг Хатсан бүхэн дэлгэрч байгаль дэлхийг чимж байхад  Хайрын романс бичигдэж хорвоо ертөнцийг уярааж байдаг Хавар гээч өөрөө дуусашгүй их түрлэгтэй юм Хангайгаа тэгээд баясгах дийлдэшгүй хүчтэй юм Хаврын талаар бичье гэхээр сэдэв нь дуусашгүй юм Халаас юундаа хадгалж б...

Гуньчихвал Гундаж яваа цэцэг шиг енге юугаа гээчихэж гээд Гунхчихвал Гуч хvрсэн бvсгvй шиг дэндvv гэмээр асчихаж гээд Гандчихвал Гал шиг асах насыг ганхууллаа хэмээн шагшраад Гангалчихвал Галууг дуурайсан хэрээ хелее хелдеехийг сануулаад Гутарчихвал Гурван алхмын цаанаас ч аальгvй инээдээр мялаагаад Гайхуулчихвал Гангар хунтай зvйрлэж шивэр авир хийгээд Ядарчихвал Яагаад ч юм бэ гайхаж "болохгvй" хэмээн тушаалдаад Ямбалчихвал Явдал ихтэй амьдралтай гэж роман зохиож бичээд Яаж ч болдоггvй 20 нас минь Яавал чамтай нехерлех юм бэ Ичиж ч болдоггvй Инээж ч болдоггvй Энгийн байж болдоггvй Энхрий оршиж болдоггvй Дуугарч болдоггvй Дуусч бас болдоггvй Дурлал гээчээр дутаж болдоггvй Дуугvй мэдрэмжийг нь мартаж болдоггvй Эрдмийг орхиж болдоггvй Итгэлийг гээж болдоггvй Ээдрээгээр дvvрэн 20 нас минь Эгшиг нь менхед эгэлгvй vе минь...